دانستن این که خوشبختی چیست و نداشتن آن، عین بدبختی است. ورود به قلمرو خوشبختی رفتن به ماوراء ادراک است. آن هایی واقعاً خوشبخت هستند که ماوراء دوگانگی ذهن و سخن باشند. آن ها نمی فهمند، آن ها حرف نمی زنند، ولی واقعاً خوشحالند!

خوشبختی، خوشبختی حقیقی، یک کیفیت درونی است. یک مرحله ذهنی است. اگر ذهن شما در آرامش باشد، ولی هیچ چیز دیگر نداشته باشید، می توانید خوشبخت باشید. اگر شما همه چیزهایی که دنیا می تواند بدهد _ خوشی، لذت قدرت _ را داشته باشید ولی آرامش ذهن نداشته باشید، هرگز نمی توانید خوشبخت باشید.

خوشبختی به چیزهای بیرونی بستگی ندارد. خوشبختی در اصل یک کیفیت درونی است! این یک احساس خیلی شخصی است و باید از درون شما سرچشمه بگیرد

ما همگی می توانیم خوشبختی را تجربه کنیم. مهم نیست که شما کی هستید، مهم نیست در چه شرایطی واقع شده اید، باید بدانید که خوشبختی حق طبیعی شماست. شما برای خوشبختی آفریده شده اید.

شما نمی توانید به کس دیگری وابسته شوید که به شما خوشبختی «بدهد» یا شما را خوشبختی کند. این ممکن است فشار زیادی برای هر دوی شما باشد. از طرف دیگر، اگر واقعاً در درون خود شاد باشید و اجازه دهید که شخص دیگر هم همین احساس را داشته باشد، بعد هر دوی شما واقعاً خوشبختی را برای یک دیگر می آورید . . . . . بدون هیچ انتظاری، بدون هیچ وضعیت از پیش تعیین شده ای و بدون هیچ پیش بینی.»